End of the road

De jaren negentig hit van boyz to men zei het al; the end of the road.

Vandaag moesten we de auto weer inleveren in San Francisco. Dat moest om 12.00 uur gebeuren en we moesten er nog ruim 3,5 uur voor rijden. Vroeg op dus en dat is niet direct ons sterkste punt.
We lagen er gisteren ook nogal laat in. Vanuit alpinedorp mammoth lakes zijn we via de Tioga Pass naar Yosemite National Park gegaan. De Tioga Pass ligt op bijna 10.000 feet hoogte (ca. 3.300 meter?). We moesten dus nogal omhoog en daarna ook weer omlaag. Yosemite is een enorm bos, berg en meer en waterval-achtig park. Je kunt er ook kamperen etc. Je moet daarbij wel oppassen voor bezoek van beren en ander ongedierte. Daar wordt ook uitgebreid voor gewaarschuwd. Je moet goed oppassen hoe je voedsel opbergt en weggooid.

Beren kunnen nogal goed ruiken namelijk en zijn ook nogal nieuwsgierig. We zijn de hele dag in het park geweest, want je rijd van pitoresk plekje naar pitoresk plekje. Uiteindelijk geen beren tegengekomen, wel een wolf, 4 herten twee wolwassen en twee bambi's. En een heleboel schattige eekhoornachtigen.

Tegen het einde van de middag hebben we nog even de auto neergezet om te kijken bij het visitor center en iets te eten te halen. Toen we ets later de auto wilden ophalen en doorrijden naarmons hotel. Helaas wilde zo'n beetje het hele park dat doen en stonden alle wegen muur en muurvast. Na een kwatrier voor Jan Lul in deauto te hebben gezeten zonder ook maar een centimeter van onze parkeerplek te komen zijn we maar weer een rondje gaan wandelen. Het begon alleen ook al wat te schemeren en omdat ik toch een beetje zenuwachtig werd om een lekker hapje voor een beer te worden zijn we toch maar in stevige pas terug naar de auto gegaan. Daar was inmiddels een soort verkeersregelaar gaan staan en zo kwamen we toch weer het park uit.

Het hotel deze nacht kwam tot nu toe het dichtste bij een trailerpark in de buurt. De kamer was echter wel voorzien van een riant hemelbed en een bubbelbad. Daarmee was de kamer ook meteen bommetjevol.

Na een vroeg wekker meteen de deur uitgegaan en flink het gas erop. We hadden op tijd in San Francisco kunnen zijn als het niet muurvast stond om de stad in te komen. Over de laatste vijf mijl hebben we dan ook bijna een uur gedaan. Gelukkig was men er tamelij soepel mee bij het verhuurbedrijf

Na 15 dagen en ruim 2.500 mijl hebben we afscheid genomen van ons trouwe vervoersmiddel. Mede doordat we om de haverklap in een ander hotel zaten was de auto deze vakantie toch een soort vertrouwde plek geworden. Na enige oefening waren we ook behoorlijk vertrouwd in het verkeer geraakt.

Nu nog drie dagen in San Francisco en dan zit alle pret in de USA er weer op. Een vakantie vol avontuur, mooie plekken, maar toch ook best druk. Uiteindelijk is het oom wel fijn om weer eens naar huis te gaan. We beginnen alleen al best ingeburgerd te worden in Amerika. We sprekem inmiddels vloeiend Starbucksiaans en andere fastfoodketens.