Exit Jakarta, Hello Bandung
03 Augustus 2012 | Indonesië, Bandung
We gaan nu echt op reis en verlaten Jakarta. Onderweg stoppen we bij Bogor om een botanische tuin te zien. Wederom veel indrukwekkend groen. Het is aangelegd door een Nederlander. Seppy begint met zijn vragenronde over Nederland. Hoe is dit geregeld, hoe werkt dat. Omdat zijn vader bij het Knil was heeft hij vroeger Nederlands geleerd.
Verder op weg merken we dat de snelweg al snel een eenbaansweg wordt waar we vrolijk blijven inhalen. Of het nu vlak door een heuvel is of vlak voor een bocht. Dat maakt allemaal niet uit. We geven daarom aan dat we liever veilig dan vroeg aankomen en dat scheelt een beetje. Toch blijft het af en toe spannend. Je komt ook af en toe van die lekker volgeladen vrachtwagens tegen of brommers met balen stro of halve kippenhokken er op tegen.
Langs de weg zie je veel golfplaatachtige tentjes waar gegeten kan worden. Niet voor onze buik bestemd voorlopig. Seppy vraagt of we weten wat de kampong is? Niet echt dus. We maken en stop en wandelen tussen de kraampjes door. Als je salaam aleikum zegt ben je overal welkom. We komen in een soort nederzetting terecht. Die is daar ontstaan omdat er water is. Water betekent rijst en rijst is leven. De huizen zijn er mooier en netter dan we verwacht hadden. De mensen zijn vriendelijk en nieuwsgierig. Binnen notime loopt er een optocht van 15 kinderen achter ons aan. Die willen allemaal wel weten wat de vreemde mensen hier komen doen. En op de foto. We krijgen uitleg over het verbouwen van rijst. Volgens seppy boffen we dat het ramadan is ander werden we nog uitgenodigd voor de plaatselijke rijst, sambal en zoute vis. Als ik bij de geur van een plant weet dat het Sereh is rolt hij bijna om van verbazing. Dat heeft hij nog niet meegemaakt. Sommige mensen weten citroengras, maar dat is het dan ook. In een vorig leven ben je indo geweest, dat weet hij zeker.
Het geeft wel veel meer een echte indruk van het land en de mensen dan de toeristische attracties die we gezien hebben. Erg leuk en leerzaam. De rit door de rijstvelden is ook indrukwekkend. Hier willen we meer van zien.
Verder op weg merken we dat de snelweg al snel een eenbaansweg wordt waar we vrolijk blijven inhalen. Of het nu vlak door een heuvel is of vlak voor een bocht. Dat maakt allemaal niet uit. We geven daarom aan dat we liever veilig dan vroeg aankomen en dat scheelt een beetje. Toch blijft het af en toe spannend. Je komt ook af en toe van die lekker volgeladen vrachtwagens tegen of brommers met balen stro of halve kippenhokken er op tegen.
Langs de weg zie je veel golfplaatachtige tentjes waar gegeten kan worden. Niet voor onze buik bestemd voorlopig. Seppy vraagt of we weten wat de kampong is? Niet echt dus. We maken en stop en wandelen tussen de kraampjes door. Als je salaam aleikum zegt ben je overal welkom. We komen in een soort nederzetting terecht. Die is daar ontstaan omdat er water is. Water betekent rijst en rijst is leven. De huizen zijn er mooier en netter dan we verwacht hadden. De mensen zijn vriendelijk en nieuwsgierig. Binnen notime loopt er een optocht van 15 kinderen achter ons aan. Die willen allemaal wel weten wat de vreemde mensen hier komen doen. En op de foto. We krijgen uitleg over het verbouwen van rijst. Volgens seppy boffen we dat het ramadan is ander werden we nog uitgenodigd voor de plaatselijke rijst, sambal en zoute vis. Als ik bij de geur van een plant weet dat het Sereh is rolt hij bijna om van verbazing. Dat heeft hij nog niet meegemaakt. Sommige mensen weten citroengras, maar dat is het dan ook. In een vorig leven ben je indo geweest, dat weet hij zeker.
Het geeft wel veel meer een echte indruk van het land en de mensen dan de toeristische attracties die we gezien hebben. Erg leuk en leerzaam. De rit door de rijstvelden is ook indrukwekkend. Hier willen we meer van zien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
