Ubud, Bali

Na een rustige middag en avond in Lovina worden we om 9.00 uur opgehaald door onze nieuwe gids. Zijn naam is Suriartha (geen flauw idee van de spelling). Hij spreekt wat Engels en geen Nederlands. Dat is wel even wennen na het goede Nederlands van Seppy. Onze chaffeur is een blits jong mannetje. We waren al bang voor scheurpartijen met hem, maar dat valt mee. Sterker nog, we zijn gewend een de Jakartaanse stijl van Eko en dus denken we af en toe, rij 's effe door of haal maar rustig in. Aan de andere kant is rustig aan ook best lekker. We beginnen bij de waterval van Gitgit. In een mooie omgeving klatert met behoorlijk geweld het water naar beneden. Er zijn mensen die met gids en al het water induiken, maar wij kunnen de behoefte nog net onderdrukken. Suri trekt ook een bedenkelijk gezicht.

Daarna bezoeken we een van de vele tempelcomplexen. Hier worden ze ook nog actief gebruikt en we zien dan ook veel mensen die traditioneel gekleed de tempel bezoeken. Daarna bezoeken we nog een plantage waar we weer veel zien en mogen proeven. Ik besluit hier om ook de gok te wagen een "Kopi Luwak" te drinken. Dit is koffie waarvan de boon eerst het darmsysteem van een civetkat is gepasseerd. Deze katachtigen eten alleen de perfect rijpe koffie bessen. De bes verteerd maar het boontje niet. Doordat het de perfecte bonen zijn en en vervolgprocedure krijg je hier een bijzonder smaakvolle koffie van. In Nederland is dit mondjesmaat verkrijgbaar en het kost een vermogen. Hier kost een kopje al tussen de 5 en 10 euro. Daar kun je al bijna met twee man voor eten, dus kun je nagaan. De smaak is zacht en vol, maar helaas niet helemaal op de perfecte manier gezet.

We bezoeken ook nog een Art Gallery. Daar is het geloof ik eigenlijk de bedoeling dat we een kitscherig schilderij kopen, maar daar zien we maar vanaf. Einde middag bereiken we het hotel, nemen een duik en bezoeken Ubud. Er zijn veel leuke kleine winkeltjes te zien. Het is duidelijk meer op westerlingen ingesteld dan veel plaatsen op Java.

Als we 's avonds gaan eten zitten we ineens in een restaurant vol westerlingen. Dat is even wennen want we waren net gewend om in een hel verlicht tentje te zitten aan een ronde tafel met plastic folie en een draaischijf op tafel terwijl om je heen tafels vol chinezen en indonesiers zitten te kwetteren. Maar ineens gaan we hier weer op in de massa en zijn we niet meer zo exclusief.

De volgende dag beginnen we met een bezoek aan een school. Jitske had daar om gevraagd. Helaas is de school net uit als we aankomen, maar toch is het leuk om rond te kijken hoe dat hier geregeld is. We gaan vervolgens weer naar een tempelcomplex. Ditmaal een waar heilige waterbronnen zijn. (naam is even kwijt).

Daarna gaan we richting een vulkaan waar we de lunch gebruiken met uitzicht op een prachtig meer met vulkaan. Vervolgens weer een tempelcomplex. Dit maal de moedertempel van Bali. Het is gepast om hier een Sarong te dragen. Die kun je kopen of huren. We besluiten om er beide een aan te schaffen. We doen ons best in de onderhandeling, maar laten ons ongetwijfeld toch een oor aannaaien door het meisje. Maar goed van alle toeristen hadden wij nu wel de mooiste Sarong aan. Onze gids heeft een familietempel op het complex en zodoende kunnen we in alle rust een blik werpen op het offer ritueel.

Als sluiting bezoeken we nog een markt. Ditmaal weer een echte lokale markt in plaats van een paar kraampjes voor de toeristen. Jitske koopt iets, maar de gids ook. Kennelijk nogal een shopaholic want eerder koopt hij al ergens een kettinkje.